vrijdag 6 januari 2012

In al hun benauwdheid was Hij benauwd...


Verdriet:

God ziet ons lijden en kent de diepte van onze nood.
Hij lijdt mee, maar toch wacht Hij tot we
onze tranen die we nu op dorre grond of op andersmans, ook fragiele schouders plengen,
voor Zijn troon uitstorten.

Dit stukje las ik vandaag op de kalender van mijn moeder. Het was precies een stukje wat ik nodig had, wat iets met me deed en wat me weer moed gaf.

Vandaag stond er onder: laat je inspireren door Jesaja 63:9. Ik ga dit maar eens opzoeken. Ben eerlijkgezegd wel heel benieuwd!

In al hun benauwdheid was Hij benauwd, en de Engel Zijns aangezichts heeft hen behouden; door Zijn liefde en door Zijn genade heeft Hij hen verlost; en Hij nam hen op, en Hij droeg hen al de dagen van ouds

God wil ons dragen, en wil dat we Hem vertrouwen en onze hand in Zijn hand leggen. Al onze zorgen in Zijn hand leggen.  Ik leg mijn hand vandaag opnieuw in Zijn grote hand, waar kan ik anders zijn dan bij Hem?

De wereld is groot, ik ben (of voel) me erg klein, maar ik heb een God naast me, onder me, boven me, voor me, en dichtbij me. Hem zal ik elke dag prijzen!



1 opmerking:

Aritha V. zei

Mooie plaatjes en een mooie inhoud.